Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης



Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης πρωτολειτούργησε το 1934-35 με πρώτο Επόπτη του Σχολείου τον μεγάλο Έλληνα παιδαγωγό Αλέξανδρο Δελμούζο και Διευθυντή του τον επίσης σπουδαίο Έλληνα επιστήμονα Βασίλειο Τατάκη. Από τότε πέρασαν και άφησαν ανεξίτηλο το πέρασμά τους μεγάλοι δάσκαλοι και πνευματικοί άνθρωποι. Ο Γιώργος Θέμελης, ο Ιωάννης Ξηροτύρης, ο Πολύκλειτος Ρέγκος, ο Σαράντος Παυλέας, ο Κωνσταντίνος Μπότσογλου, ο Νίκος Παραλής είναι μόνο μερικές περιπτώσεις σημαντικών πνευματικών ανθρώπων.
Το Πειραματικό Σχολείο είχε την τύχη να στεγαστεί σε οίκημα που σχεδιάστηκε με τη φροντίδα και την αισθητική του μεγάλου αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη, οίκημα που ακόμη και σήμερα αποτελεί κόσμημα για την Πόλη μας.
Σήμερα το Πειραματικό Σχολείο, όντας πλέον και Πρότυπο, αναζητεί έναν νέο δρόμο που αποτελεί όμως συνέχεια της σπουδαίας του παράδοσης.

Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

Τραγούδι για την αγάπη: Γιάννη Καλαμίτση, Γιώργου Χατζηνάσιου, Θα σ' αγαπώ

Το δεύτερο τραγούδι, που προτείνει η Εβελίνα, έχει επίσης τη λέξη σ' αγαπώ στον τίτλο. Το ερμηνεύει με τη μοναδική φωνή της η Δήμητρα Γαλάνη.
"Γιατί μπορεί να μ΄αρέσει αυτό το τραγούδι"; αναρωτιέται η Εβελίνα και απαντά: "Γιατί μέσω αυτού του τραγουδιού ο έρωτας φτάνει στα ανθρώπινα όρια και τα ξεπερνάει...Είναι ένα τραγούδι γεμάτο συναίσθημα και ακραίες υποσχέσεις. Δείχνει ότι ο έρωτας μπορεί να μην είναι πάντα απόλυτα αμοιβαίος, είναι όμως πάντα συναρπαστικός. Ένα τραγούδι με υπέροχη και πολύ ερωτική μουσική που δένει άρρηκτα με τους στίχους! Μας ταξιδεύει σ' άλλες εποχές, τότε που οι άνθρωποι ερωτεύονταν ολοκληρωτικά και χωρίς ανταλλάγματα".

Τίτλος: Θα σ' αγαπώ
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος
Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη

Ώσπου η γη να μη γυρίζει πια
Ώσπου το φως να γίνει σκοτεινιά
Ώσπου κι αυτός ο ήλιος να σβηστεί
Ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί
Θα σ' αγαπώ

Ώσπου στα μάτια σου να δω φωτιές
Ώσπου κι εσύ σαν κεραυνός θα καις
Ώσπου να πάψει η ανατολή
Θα σ' αγαπώ και πάλι πιο πολύ
Θα σ' αγαπώ

Θα σ' αγαπώ όσο κανείς δεν αγαπάει
Θα σ' αγαπώ
Με μιαν αγάπη που ο νους σου δεν χωράει
Θα σ' αγαπώ

Ώσπου η γη να μη γυρίζει πια
Ώσπου το φως να γίνει σκοτεινιά
Ώσπου κι αυτός ο ήλιος να σβηστεί
Ώσπου ο χρόνος πια να ξεχαστεί
Θα σ' αγαπώ

Ώσπου στα μάτια σου να δω φωτιές
Ώσπου κι εσύ σαν κεραυνός θα καις
Ώσπου να πάψει η ανατολή
Θα σ' αγαπώ και πάλι πιο πολύ
Θα σ' αγαπώ

Θα σ' αγαπώ όσο κανείς δεν αγαπάει
Θα σ' αγαπώ
Με μιαν αγάπη που ο νους σου δεν χωράει
Θα σ' αγαπώ

Πέρα από κει που φτάνει η αντοχή
Θα σ' αγαπώ και πάλι πιο πολύ
Μέχρι το θάνατο και πιο μακριά
Μέχρι να πεις πεθαίνω τώρα πια
Θα σ' αγαπώ.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου