Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης



Το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης πρωτολειτούργησε το 1934-35 με πρώτο Επόπτη του Σχολείου τον μεγάλο Έλληνα παιδαγωγό Αλέξανδρο Δελμούζο και Διευθυντή του τον επίσης σπουδαίο Έλληνα επιστήμονα Βασίλειο Τατάκη. Από τότε πέρασαν και άφησαν ανεξίτηλο το πέρασμά τους μεγάλοι δάσκαλοι και πνευματικοί άνθρωποι. Ο Γιώργος Θέμελης, ο Ιωάννης Ξηροτύρης, ο Πολύκλειτος Ρέγκος, ο Σαράντος Παυλέας, ο Κωνσταντίνος Μπότσογλου, ο Νίκος Παραλής είναι μόνο μερικές περιπτώσεις σημαντικών πνευματικών ανθρώπων.
Το Πειραματικό Σχολείο είχε την τύχη να στεγαστεί σε οίκημα που σχεδιάστηκε με τη φροντίδα και την αισθητική του μεγάλου αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη, οίκημα που ακόμη και σήμερα αποτελεί κόσμημα για την Πόλη μας.
Σήμερα το Πειραματικό Σχολείο, όντας πλέον και Πρότυπο, αναζητεί έναν νέο δρόμο που αποτελεί όμως συνέχεια της σπουδαίας του παράδοσης.

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Η ζωή στην αρχαία Αθήνα: Εργασία στην Ιστορία Α Γυμνασίου


ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ  ΣΧΟΛΕΙΟ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ  ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 

ΤΑΞΗ : Α1 ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ:  2011-2012

        

                                   «Μια Ημέρα μιας γυναίκας
στην Αρχαία Αθήνα»

ΤΗΣ  ΜΑΘΗΤΡΙΑΣ


ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΚΕΛΕΣΗ




    Με λένε Αντιγόνη και είμαι μια μέση Αθηναία γυναίκα παντρεμένη και έχω δύο παιδιά, ένα κορίτσι, την Ευτέρπη, και ένα αγόρι, τον Αγαμέμνονα. Ζω στην Αθήνα στην περίοδο του Πελοποννησιακού Πολέμου και συχνά οι άνδρες μας φεύγουν για στρατιωτικές εκστρατείες. Η κύρια αποστολή μου είναι η φροντίδα του σπιτιού και να ακούω τον άντρα μου, τον Ιάσωνα που είναι στρατιωτικός και καλός νοικοκύρης. Η θέση μου είναι στο σπίτι και ο γυναικωνίτης είναι ο χώρος που περνώ τον περισσότερο χρόνο της ζωής μου.








   Κάθε πρωί ο σύζυγός μου και εγώ προσκυνούμε πρώτα στο βωμό του Ερκείου Δία, προστάτη της εστίας, που είναι στο κέντρο του σπιτιού μας και του προσφέρουμε θυσία, παρακαλώντας τον να μας προστατεύει. Εδώ τρώει όλη η οικογένεια το πρωινό και επίσης εδώ περνάμε τον ελεύθερο χρόνο μας. Στη συνέχεια ο σύζυγός μου ο Ιάσωνας παίρνει τον Αγαμέμνονα, που είναι οκτώ ετών, και τον πηγαίνει σε ιδιωτικό σχολείο όπου εκπαιδεύεται εδώ και ένα χρόνο. 
   Έπειτα εγώ συγκεντρώνω όλες τις θεραπαινίδες και τις μοιράζω τις δουλειές που έχουν να κάνουν και επίσης τις μαθαίνω να είναι πειθαρχικές. Τον πιο πολύ χρόνο μου τον περνώ στο γυναικωνίτη που περιλαμβάνει τον κοιτώνα μας, τα δωμάτια των παιδιών και τα διαμερίσματα όπου εργάζονταν οι δούλες. Εκτός από το σύζυγό μου, κανένας άλλος άντρας δεν επιτρέπεται να μπει εκεί.



   Στο γυναικωνίτη η κόρη μου και εγώ επειδή έχουμε μακριά και πυκνά μαλλιά, τα πλέκουμε και τα κάνουμε βοστρύχους και πλεξούδες, τα πιάνουμε με ταινίες και καρφίδες (τσιμπιδάκια) και τα κάνουμε έτσι διάφορα χτενίσματα. Επίσης χρησιμοποιώ κρέμα για να ασπρίζουν τα μάγουλά μου, ψιμύθια, βαφές για τα φρύδια και τις βλεφαρίδες μου. Για το βάψιμο του προσώπου μου  και των χειλιών μου χρησιμοποιώ μολύβια ή ρίζα του φυτού αλκέα (είδος μολόχας). Επιπλέον βάζω πολλά μυρωδικά.



   Η ενδυμασία μου αποτελείται από την ελαφριά εσωτερική ενδυμασία και από ένα φόρεμα πιο χοντρό, τον πέπλο, που φοριέται από πάνω. Ο χιτώνας μου είναι συνήθως πιο μακρύς από αυτόν του άντρα μου και είναι ένα απλό, μακρύ πουκάμισο, που πέφτει ελεύθερα κατά μήκος του σώματος και πιάνεται μόνο με ένα κορδόνι δημιουργώντας διάφορες πτυχώσεις. Στο σπίτι κάθε μέρα φορώ μόνο χιτώνα, αλλά όταν βγαίνω στο δρόμο φορώ από πάνω έναν πέπλο. Τα χρώματα που προτιμώ είναι κίτρινο, κόκκινο, πράσινο ανοιχτό και λευκό. Μου αρέσουν επίσης να φορώ καθημερινά υφάσματα με σχέδια, ταινίες με ζωηρά χρώματα και κεντήματα.
   Στη συνέχεια μετά τον καλλωπισμό μου ασχολούμαι με τις δουλειές του σπιτιού. Ελέγχω τα προϊόντα που θα χρησιμοποιηθούν για το φαγητό καθώς επίσης τις προμήθειες και τα αποθέματα. Μαθαίνω τις δούλες να είναι τακτικές και να βάζουν στους ξερούς χώρους τα σιτηρά και το ψωμί για να διατηρούνται και στους ψυχρούς το κρασί. Μετά γνέθω και υφαίνω με τον αργαλειό στον γυναικωνίτη.

   Μέχρι το μεσημέρι φροντίζω να είναι έτοιμα τα ταψιά με το ψημένο ψωμί και τα πινάκια με το καθημερινό φαγητό. Σήμερα βράσαμε στη χύτρα κρέας και λαχανικά και ψήσαμε και μια πίτα. Όταν επιστρέφει ο Ιάσωνας με τον Αγαμέμνονα τρώμε όλοι μαζί στην αυλή. Στη συνέχεια επιτηρώ τις δούλες ώστε να πλύνουν καλά όλα τα πιάτα, τα μαχαίρια και τα πιρούνια, καθώς και όλα τα δοχεία και τα εξαρτήματα του μαγειρείου, που χρησιμοποιήθηκαν για την ετοιμασία του φαγητού.
  Η ζωή είναι αρκετά μονότονη. Από το σπίτι μπορώ να βγω μονάχα με την άδεια του συζύγου μου, συνοδευόμενη από μια δούλα ή από έναν ηλικιωμένο συγγενή. Παρόλα αυτά τα απογεύματα πηγαίνω συχνά περίπατο και κάνω επισκέψεις, μαζί με την κόρη μου, την οποία πρέπει να συνοδεύω παντού, ιδιαίτερα στις μεγάλες θρησκευτικές τελετές ή για να πάει στο ναό.
   Άλλες διασκεδάσεις που έχω είναι η μουσική, που μου αρέσει πολύ. Παίζω πολλές φορές λύρα στο γυναικωνίτη και τραγουδάω μαζί με την κόρη μου. Μια άλλη διασκέδαση που έχουμε είναι τα οικιακά ζώα και τα πουλερικά. Έχω ένα σκυλί και δύο γάτες παιχνιδιάρικες, που τους αρέσει να παίζουν με τις κλωστές. Επίσης έχω δύο κοκόρια, δέκα κότες, δύο χήνες και δύο καρδερίνες.

   Το απόγευμα μαθαίνω την κόρη μου να πλέκει, να υφαίνει, να κεντάει, να μαγειρεύει νόστιμα φαγητά και να μπορεί να κρατάει γερά από τα ηνία τις δούλες και με ποιο τρόπο να διευθύνει το νοικοκυριό. Επίσης της μαθαίνω να διαβάζει, να γράφει και να παίζει διάφορα μουσικά όργανα.    

   Το βράδυ ετοιμάζω τα σκεπάσματα που θα χρησιμοποιήσουμε ανάλογα με τον καιρό. Έτσι έχω κουβέρτες, δέρματα προβάτων και γούνες έτοιμα για καθημερινή χρήση. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου